Παιδοορθοπαιδικές Παθήσεις

Πρόκειται για ενδοαρθρικές ή εξωαρθρικές βλάβες στον αναπτυσσόμενο σκελετό και σχετίζονται με την υπερχρήση και επαναλαμβανόμενη ίδια κίνηση σε μια αρθρική επιφάνεια ή στην αυξητική πλάκα, πλησίον της οποίας καταφύεται ο τένοντας. Αντιμετωπίζονται κατά κύριο λόγο συντηρητικά, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ενδαρθρικής βλάβης απαιτείται χειρουργική παρέμβαση.

Πρόκειται για τις πιο συχνά προληπτικά εξεταζόμενες παθήσεις. Το screening test είναι επιβεβλημένο σε αυτές τις παθήσεις γιατί η συντηρητική αντιμετώπιση απλά με κηδεμόνα είναι to goldstadard όταν η παραμόρφωση εντοπίζεται στα αρχικά στάδια. Όταν το πρόβλημα έχει παρέλθει των επιτρεπτών ορίων χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση.

Οι περισσότερες βαριές παθολογικές καταστάσεις διαγιγνώσκονται ήδη από τη στιγμή της γέννησης ενός παιδιού και αντιμετωπίζονται από πολύ νωρίς από τη νεογνική ακόμα ηλικία. Σε νηπιακή ηλικία ίσως εντοπίζονται από τους γονείς κάποιες παραλλαγές οι οποίες αναλόγως χρήζουν ή όχι περαιτέρω διερεύνησης κυρίως στο βαθμό που προκαλούν δυσκολία στην καθημερινότητα ενός παιδιού.

Η δυσπλασία αποτελεί ένα προ στάδιο του εξαρθρήματος του ισχίου και απαρχή πρώιμης καταστροφής της άρθρωσης του ισχίου δηλαδή αρθρίτιδος. Το χειρουργείο σε έναν νέο άνθρωπο μπορεί και πρέπει να αποφευχθεί με την έγκαιρη διάγνωση της όχι και τόσο σπάνιας τελικά πάθησης του ισχίου.

Η επιφυσιολίσθηση αποτελεί κάταγμα στο σημείο του ισχίου όπου αυξάνει το οστό, με συνέπεια επίσης την καταστροφή της ανάπτυξης του οστού, βράχυνση του μέλους.

Η υμενίτιδα είναι η πιο συχνή αλλά και η πιο αθώα κλινική οντότητα ,αφορά σε μια ενδιάμεση ηλικία παιδιών από τις δυο προηγούμενες παθήσεις και σχετίζεται με μια αντιδραστική συλλογή υγρού σε μια άρθρωση κατά κύριο λόγο αυτή του ισχίου. Η περίπτωση αυτή χρειάζεται παρακολούθηση γιατί πιθανώς να υποκρύπτονται κάποια αίτια όχι τόσο αθώα για την ιδιά την άρθρωση.

Αποτελεί συχνότατο πρόβλημα ιδίως στα παιδιά και ιδίως στο χώρο του σπιτιού, αλλά και στη διάρκεια αθλημάτων πλέον. Η ιδιαιτερότητα των καταγμάτων στα παιδιά είναι ότι ένα μεγάλο μέρος τους αντιμετωπίζεται συντηρητικά με πολύ καλή έκβαση, ένας σημαντικός αριθμός όμως χρήζει αντιμετώπισης υπό συνθήκες γενικής αναισθησίας για την απόλυτα ορθή αντιμετώπιση. Αυτό είναι κάτι που δημιουργεί απορία και ανησυχία στους γονείς, οφείλουμε όμως να εξηγούμε κάθε φορά ποιος είναι ο στόχος μας και γιατί ένα φαινομενικά απλο κάταγμα πρέπει να αντιμετωπίζεται στο χειρουργείο.